top of page

De tuin als inspiratie

Foto van schrijver: Anne van SchalkwijkAnne van Schalkwijk

Bijgewerkt op: 17 sep 2023

Iedere ochtend loop ik na mijn eerste kopje koffie even mijn achtertuin in. Die is niet zo groot en ligt voor eenderde vol met jaren 80 grindtegels van de vorige bewoonster, maar het is voldoende om mijn dag ontspannen te beginnen. Mijn zonnebloemen zijn een halve centimeter gegroeid sinds gisteren, de rozemarijn moet nodig gesnoeid worden en het kan niet lang meer duren voordat de kleine pimpelmezen die in een huisje tussen de blauweregen wonen uitvliegen - hun ouders achterna op zoek naar eten in de aangrenzende tuinen.


Zo hoor en zie ik iedere keer wat anders. Vaak leiden deze observaties tot levendige beelden in mijn hoofd. Geuren en geluiden die emoties oproepen. Een gevoel of vluchtig beeld dat ik wil vastleggen voordat het verdwijnt.




Schilderstuin

Deze week zijn in de borders en zelfs tussen de grindtegels ineens overal de gele klaprozen in bloei. Samen met een overvloed aan bloeiende roze koekoeksbloemen, een hoekje rode geum, de eerste geurende lathyrus, dieppaarse akelei en een felgekleurde iris doet het me denken aan een schilderspalet. Een tuin voor een schilder, Giverny zonder bruggetje en waterlelies.


Dat laatste is natuurlijk te veel eer - het blijft een Rotterdams stadstuintje met een schuur die op instorten staat en zoals gezegd, een overvloed aan tegels. En slakken trouwens.

Maar al die kleuren schreeuwden wel om vereeuwigd te worden. In mijn hoofd vormde zich een beeld van een kleine hoekje in het atelier van een schilder - bezig aan een werk, maar die zelf net even afwezig is.




Van idee naar beeld

Moeilijk om te verwoorden hoe het dan verder gaat. Soms is het simpel een kwestie van wat ik in mijn hoofd zie in het echt maken. Letterlijk neerzetten hoe ik het voor me zie. Maar op andere momenten is het meer een gevoel en is het zoeken naar de juiste schaaltjes, vazen, bloemen en achtergrond. En proberen het licht zo te krijgen als ik voor ogen heb.


Je begrijpt dat het niet altijd lukt zoals ik wil, en het komt voor dat ik een halve dag bezig ben geweest en me uiteindelijk realiseer dat het niet is geworden wat het zou moeten zijn. Het beeld van dit kleurrijke schildersatelier ging gelukkig vanzelf; de oude flessen en kwasten die ik in de loop van de tijd heb verzameld, de bloemen uit mijn achtertuin en het oude palet vol gedroogde verf vormden vanzelf het gevoel van die ene late voorjaarsochtend in mijn achtertuin.



Anne





Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


  • Pinterest
  • Instagram

© 2023 by Circus Edgar. Powered and secured by Wix

bottom of page